Homo kaj…homo

Kelkaj linioj de anonima nuntempa bulgara poeto “Chen”:

“La homo ellerniĝis kaj treĝojiĝis al siaj scipovoj. Li vivis kun bonaj kaj favoraj najbaroj, neniu insultis lin kaj subtaksis lian povon. Ne posedis fusilo, sed neniam al li venis ideo havi. Li estis sole unu iomete ellerniĝita homo, kiu ĝojiĝas al la scipovoj, kiujn akiris.

Poste evidentiĝis, ke alia homo, kiu ne ĝojiĝis, havis pafilon – kaj tiel foriĝas la mondo kaj liaj akiritaj scipovoj…”